آخرت در لغت بهمعنای پایان، پسین و دیگر استو منظور از آن عالَم دیگری است که پس از دنیا میآید.در قرآن غالباً با همین واژه (آخرت بدونقید) از جهان پس از مرگ یا عالم آخرت یاد شده است (۱۰۴ بار)؛ اما گاه تعبیرهایی چون «دارالآخره» (سرای دیگر) و «یومالآخر» (روز دیگر) بهمعنای جهان آخرت به کار رفته است.
در خصوص محدوده آخرت اختلافنظر هست: برخی بر این باورند که آخرت با مرگ انسان و ورودش به عالم برزخ شروع میشود؛ اما کسانی عالم برزخ را جزو آخرت نمیدانند و میگویند: آخرت پس از پایان عالم برزخ آغاز میشود. همچنین متکلمان معتقدند آخرت در آینده زمانی دنیا است، یعنی پس از پایان زندگی دنیوی آغاز میشود؛ اما فیلسوفان بر این این باورند که آخرت هماکنون وجود دارد، در طول دنیا است و بر آن احاطه دارد. یکی از آیات مورداستناد این گروه آیه ۴۹ سوره توبه است: «وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةُ بِالْكَفِرِين» (بیترديد جهنَّم بر كافران احاطه دارد).
یکی از کتابها درباره آخرت، منازلالآخره، نوشته شیخ عباس قمی از عالمان قرن چهاردهم قمری است. او در این کتاب مراحل جهان آخرت را بیان کرده است که طبق آن بهترتیب اینگونه است: مرگ، قبر، برزخ، قیامت و صراط. در این کتاب از میزان، حسابرسی و عذابهای جهنم هم سخن آمده و انجامدادن برخی اعمال عبادی و رعایتکردن برخی مسائل اخلاقی برای عبور آسانتر از مراحل آخرت سفارش شده است.
منازلالآخره به زبانهای عربی، انگلیسی، ترکی و اردو ترجمه شده است.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: روز رستاخیز ، ،